Gözlerinden hasret akan çocuk
Daha on üç yaşında
Tüm dünyayı sırtlamış gibi
Hafif kambur ama mağrur
Gözlerinden sevgi geçen çocuk
Sarılmamış daha doyasıya hiçbir cana
Ne anaya ne babaya
Hiçbir yatak arkadaşı
Olamamış kardeşi
Gözlerinden sitem akan çocuk
Daha dönememiş kimseye sırtını
Ve daha şimdiden öğrenmiş
Kimseye dönemeyeceğini sırtını
Almış bıçak darbelerini
Öğrenmiş bu izlerin hiç geçmeyeceğini
Daha on üç yaşında
Gözlerinden umut geçen çocuk
Her şeyin bir gün hallolacağını ezberlemiş sanki
Her gelen söylemiş geçmiş bunu
Herkesin her şeyi sadece söylediğini
Bilmiş ama umudu o da kesmemiş
Gözlerinden istek akan çocuk
Tut elimden
İnanmanın kıyılarında dolaşalım bir de biz
Çok kolay olmayacak ikimiz de öğrenmişiz
Sen ve ben çıktık mı yola
Kimsemizi buluruz elbet
Sarılmak ilminden tadarız biz de
Kırmızı bir göl bulup
Yüzdürürüz hayallerimizi
Gözlerinde duman tüten çocuk
Haydi, sıra bizde.
HAZAL ÇETİN
0 yorum:
Yorum Gönder