kimse ve kimsesiz

yalnız insana kimsesiz denmez
çünkü bazı insanların kimsesi yalnızlığıdır.
onunla arasındaki bağ
pek çok aşkı kıskandırır
bazı insanlar yalnızlığa aşıktır
yargılayamazsınız.

bahanedir hep birilerini hayatlarından çıkarmaları
daha doğrusu,
hiç hayatlarına almamaları
aradığını bulamadığından değildir.
yalnızlıkla aralarındaki bu aşk
ihanet kabul etmez.
bir gönül bağı
bir yaslanılan duvar
örtük bir pencere kimi zaman
ve örtük bir pencere güven verir.

yalnızlıktan kopamaz "bu insanlar"
ne zaman kopmaya yeltenseler
arada üçüncü bir kişi olarak belirir yalnızlık
yalnızlık vücut bulacak kadar kıskançtır yani bazen
ah bu bazenler
"bu insanlar" için bir ömrü ifade eder aslında.
sayıları çok değil yanlış anlaşılmasın
örgütlü bir topluluk filan da değiller
ama bir yalnız bir yalnızı
daha gözlerine bakmadan
her halinden tanır.

işte bu yüzden her insana yalnız denmez
denemez
kim bilir belki de yalnızlığı bilmeyenler
aşkı da hiç bilemeyeceklerdir.

HAZAL ÇETİN