paranoya

çağımızın en büyük hastalığı sanırım paranoya
bu hayat yemin etmiş gibi
insanları paranoyak yapmak için
güzel bir şey olduğunda
onu dengeleyecek kötü bir şey olacağına inandırmış
hiç ellerimizden tutmamış karşıya geçerken
hayat baştan öğretmiş yalnızlığı
gözyaşı akıtmadan mutsuzluk
kahkaha atmadan mutluluk olabileceğini
içimize sindirmiş
insanın kendi sakinliği
kimsesizliğinden değil demiş sanki
serpiştirmiş etrafına bir sürü insan
istemeyi öğretmiş
ama istediğinin elde edemeyeceğini
sen öğren istemiş
yaşa, tecrübeyle sabitle istemiş sanki.
ben hep bu yüzden
istediğim bir şey olduğunda
aslında onu gerçekten istememiş olduğunu fark ettim
üzüldüm yalancı mutluluğuma
üzülüyorum insanların yalancı mutluluğuna
her klişe sinir bozucudur ama doğrudur
"isteklerimiz vazgeçtiğimiz an gerçekleşir."

için acıdı değil mi?
tüm acılarını hissetmek istiyorum içimde
seninle ağlamak istiyorum
bir gözyaşı damlasına sığınmak
hep gözbebeğinde kalmak istiyorum
eğer akarsan, kaybolurum dedim
ama akıttın gözyaşlarını sen
kayboldum.
sen güzel bir şey değilsin
seni dengeleyecek bir şey olacak mı?

HAZAL ÇETİN