seyrüsefer

bu resim Paris'ten. şehrin en güzel göründüğü yerlerden olan daha çok beyaz kilise diye geçen kilise'den görünen manzara.

http://www.erdikaradeniz.blogspot.com/2012/06/seyrusefer_07.html

Erdi Karadeniz'in bloğuna konuk yazar olarak katıldığım şiir

Ağlamak ne kadar zor aslında

Kıymetini bilmez kimse

Ama gözyaşı insanın içini temizler

Her insan hüzünle örülüdür

Yanlış bilir herkes

Topraktan gelmez insan

Hüzünden gelir

Ne kadar kaçarsa kaçsın

Bir yerde kaygıyla karşılaşır

Ya da endişe ona çerme takar

Rivayet rivayetleri kovalar

“İnsan başına gelecekten kaçamaz”

Kimbilir belki de doğrudur

Ama insan insandan kaçabilir

Sadece yaşayacaklarından kaçamaz

Başka biriyle aynı şeyleri yaşar

Kişiler değişebilir ama yaşanacaklar değişmez

İnsanın kafası hep aynı yerde karışır

Hata yapar

Ama bakma sen hatalar da iyidir

İçinden çıkabilene!

Ağlamak zordur

Çünkü ilk önce içinin inanması lazım acına

İçinin kabullenememesi lazım önce

Çünkü eğer kabullenirse

En büyük acıyı çeker insan

Gözünden yaş gelmez

Ama içi kan ağlar

Kahrolur

İnsan bazen gerçek acıyı

Gözyaşları akmadan öğrenir

İşte insanı olgunlaştıran da odur.

Ey seyrüsefer!

Ömür!

Yol aldıkça

Alacaklıyız aslında!

HAZAL ÇETİN