gece

sintra/portekiz'den güzel bir manzara.

gece içine çekiyor beni
alıp karşısına sohbet etmek istiyor
yalnız gece
yalnız sokaklar ama sokaklar ilgilenmiyor benimle
benimle ilgilenen gece
alıkoyuyor beni uykumdan
halbuki uyumak var
unutmak var
hayallere dalıp bir an da olsa gerçek zannetmek var
ama gece yalnız
bırakmıyor beni
iki kelimenin belini kırmak istiyor
anlamıyorum kelimelerden ne istiyor
halbuki kelimelerle güzel olmak var
kelimeler yanyana ancak bir şiir için gelmelidir
boş boş konuşarak ziyan ediyorlar
kelimeler
oğuz atay ne güzel söylüyor
"kelimeler albayım bazı anlamlara gelmiyor"
-bunun benim söylediğim şeyle ilgisi yok.-
ama gece ısrarla tutuyor yakamdan
zorla bir şeyleri gözüme gözüme sokmak istiyor
yalnız gece beni kendiyle karıştırıyor
uyumak istiyorum halbuki ben
unutmak istiyorum
ey gece
sarılmak için her açtığında kollarını
ısınmak istediğinde
sevildiğini sandığında
üşüdüysen daha çok
kırıldıysa kalbin,
kaybettiysen her seferinde
tam buldun zannettiğinde
anlamlarını her şeyin
bana ne!
ey gece
yalnız gece
yalnızlığını yüzüne vurduğumda
içimi soğutan gece
git artık
uyumalıyım ben
unutmalıyım
yoksa yeni bir güne nasıl başlarım!

HAZAL ÇETİN