31 Aralık 2011 Cumartesi

yenilikler

günler, haftalar, yıllar...
yılların bitişleri hep düşündürür beni
iyiyi kötüyü sorgulatır
umut depomu fuller
herkesin kendine göre acısı vardır
ve bu elbette ki tatlısıyla doğru orantılıdır.

Bu yıl bana çok şey kattı
biraz daha büyüttü, olgunlaştırdı
ama çocuksu tarafıma hiç dokunmadı
her şeye uzaktan bakma fırsatı verdi
yalnızlığı ne kadar çok sevdiğimi fark ettirdi
kalmamış meğer başkasına verecek sevgi
halbuki ben içimde bir sevgi ağacı var zannederdim
aynı anda birden çok şey sevilemiyor.
seçenekler çoğaldıkça
memnuniyetsizlik artıyor.

evet, nihayet..
en güzel yerinde bitirmek gerekiyormuş ya
işte zaman ayrılığa geldi
bu yıla yalnızlığımı kapıya bırakarak başlayacağım
birini sevmeye hazır olmak için.
sevilmeyi öğrendim de
sevme ilminden tadabilmek için
içimdeki boşluğu doldurmak için
kendime bir hediye vermek için
yani yine kendim için...

HAZAL ÇETİN


0 yorum:

Yorum Gönder