13 Ekim 2013 Pazar

Yağmurlu bir akşam vakti


Hayallerin kırıldığı yerden
El salladı mavi dünyaya
Gözlerinde iki damla yaş
Akmaya koyuldu sonsuzluğa

Karanfiller hayal etmişti o
Bir gülün dikeni düştü payına

Yalnızlığı bekliyordu onu
Elveda, dediği yerde
Gidicekti
Yol ağaçlıktı
Ve kimsecikler yoktu
gitme demedi hiçkimse
Tenhada kayboldu
-kendi ıssızlığında ya da
Yalnızlığı yanında
Yol aldı kendi yolunda
Ama pişmanlık yoktu hiç aklında

Gördüm gözlerindeki acıyı
her yol geçiyordu hüzünden bu dünyada
mutlulukta da bir parça hüzün vardır ama
acıda yoktur.
acı kaybolanlardadır, yaşanmayanlarda
Kaybolanları aramaya koyuldu o da.

Yağmurlu bir akşam vakti
Ne çok şey hatırlatıyor insana

HAZAL ÇETİN



0 yorum:

Yorum Gönder