6 Nisan 2014 Pazar

Ne Güzel Bir Tesadüf

11.10.2011 tarihinde yazdığım bir şiiri buldum tesadüfen eski defterlerden birinde, kime neye yazdığımı bile hatırlamıyorum. Hayat ne garip, dünü yarınında unutuyoruz. ne değerli bu hayatta özde? bunca kıyamet niye? haksızlık, adaletsizlik, neden?



Hayır, iki insan birbirine bunu yapmamalı
madem bir şey veremedi
o zaman olanı da yıkıp dökmemeli
denge her zaman karşımızı çıkar
insanla insan arasında mesela
ya da insanla toplum arasında
bundan bazen ayrılıklar doğar
bazen de sınıf çatışmaları
bazen dediğime bakma sen
mütemadiyen
bugün yerden 11.000 metre yüksekten baktım yeryüzüne
gökyüzünde ayrı bir yaşam vardı sanki
değmeyin keyfime
bulutlar özlemiş gibi yeryüzünü, alçaktı
dağların zirveleri karşıydı
etekleri ise yemyeşil
tıpkı hayat gibi
bazen karlı bazen yemyeşil
bazen zirve bazen dip
ama hep umut
bitmeyen, insanın içine işleyen
söküp atılamayacak
vesselam
seni sevmeyi özlüyorum
ne diyeyim!

HAZAL ÇETİN