Dostlarla iken bir çay biliriz biz :)
kaybettiklerim sayıyorum vazgeçtiklerimi
hayatımda olmasını istediğim
ama olmayan insanları
üzdüklerimi ya da gitmek isteyenleri
kaybettim sayıyorum
bir çırpıda hepsini özlüyor
ve rafa kaldırıyorum.
tozlu olmayan tertemiz bir rafa bırakıyorum
kaybettiklerimi ve yaşanmaya değer ama yaşanmayan anlarımı
hayata gereğinden fazla anlam yüklemeden
sadece anı yaşamak istiyorum
daha iyiye ulaşma isteğinden vazgeçemiyorum
kazanmanın hiçbir şey olduğunu biliyor
ama kabullenemiyorum
en küçük sorunu dağ gibi büyütüp
neşemi kaçırıyorum
halbuki dünyada mutlu olmak var
bu şiiri kendime yazıyorum
okuyup adam olunur mu?
-Türkiye'de hayır.
HAZAL ÇETİN