29 Ağustos 2012 Çarşamba

kırık anılar üzerinden yürümek

bu  resmi Lisbon'da yürürken bir duvarda gördüm ve fotoğrafladım.


sensiz çok zaman geçti
başka bir yolun daha olduğunu öğretti
düştüm 
acıdı canım
hayatta hiçbir şeyi önem sırasına koyamayacağımı öğrendim
neyin ne zaman canımı acıtacağını bilmediğimi öğrendim
ben hiç üşenmedim
her yenilgimde tekrar ayaklandım
koşamadım belki ama 
oyunu bırakmadım
yine canım acıdı
ağladım da bazen
başaramayacağımı zannettiğim zamanlarda mesela
kah başaramadım
kah kazandım
ve her kazandığımda neden mutlu olmadığımı anlamaya çalıştım

yanımdayken bile ne kadar uzaktın benden
nefesinin yüzüme vurduğu yerden
acıdı canım
bu uzaklık yakar insanı
mesafeler izafi kavramlardır

kırılmış parçaları birleştirmek
sadece zaman kaybıdır
onların üzerinden yürümek ise
hiçbir şey hissetmediğini söyleyen yüzünün arkasından dökülen gözyaşları.
en acısı da yoluna devam etmek için
kırık anıların üzerinden geçmektir.

HAZAL ÇETİN

http://www.yazarport.com/yazar.aspx?yazar=2283



12 Ağustos 2012 Pazar

bir garip hüzün

bu resmi Cascais/portekiz'de yürürken bir duvarda gördüm ve fotoğrafladım.


özlemiyorum
bu duyguyu dibine kadar yaşamıyorum
bitmez bir yoldur yalnızlık
varış çizgisi kayıp olan
bunu bilince nasıl özleyebilir ki insan
bu yüzden "o anı yaşa" diye bir şey var sanırım
herkesin öğüt defterinde

zaman kimseyi kırmaz
kıran insanlardır
bu yüzden korkma
herkes götürecek bir parçanı
ve her yol çıkacak yalnızlığa
bir gün!

benim yokluğum seninle
bunu bilmek güzel
kaybetmiş saymıyorum seni
tesadüflerle bağlıyız biz birbirimize
ve senin yokluğunda bendeyken
hayatımızın sonuna kadar bu böyle olacak
tamamlanmamış her şey gibi
boynumuzun borcu gibi

bilmezsen yüreğinin derdini
yoktur gidecek yolun
hiç bir yağmur dindirmez yangınını
hiç bir dost anlamaz
ilk sen yıkılırsın bilinmezin dehlizlerinde

HAZAL ÇETİN


"YAĞMURU SAKLADIM İÇİME TAM KURUMUŞ ÖLÜYORKEN" FERİDUN DÜZAĞAÇ


7 Ağustos 2012 Salı

kadraj

bu fotoğrafı  Madrid'de bir fotoğraf sergisinde çektim.


ayrıntılara girmek istemiyorum
ama o gün kötü bir gündü
kötü uyanmamıştım
ya da içimde kötü bir his yoktu
ama her şey birden bire oldu
ayrıntıları hatırlamak istemiyorum
ama gün güzel bir gün değildi

sen çektiğim bir fotoğraf gibiydin
sadece benim gördüğümden oluşmuyordun halbuki
senin varlığın benim görmediklerimdi
kadrajımdaki sen
olmanı istediğim sendi
sen bile bile gülümsedin kadraja
bense sadece deklanşöre bastım zaman ayarını yapıp makinamın
koştum yanına
gülümsedim seninle
ve çekildi fotoğrafımız
tamamen otomatik
sanat değildi ama o fotoğraf
sadece bir tekrardı
sanatçının yorumu olmayan her fotoğraf gibiydi
sıradandı

ayrıntılara değinmek istemiyorum
ama her şey birden bire oldu
aniden başımdan aşağıya inen kaynar su gibi
fotoğraf fludan net bir görüntüye doğru evrildi
her şey uzaktan daha iyi görünüyordu
ve büyük fotoğraf hiç hoşuma gitmedi
ayrıntıları hatırlamak istemiyorum ama
ihanetin aydınlattığı yollar vardır.

yaraların sana yeterse
boşver
olmasın.

hazal çetin




4 Ağustos 2012 Cumartesi

ulaş kendine

bu fotoğrafı Lisbon'da çektim, o ağacın gölgesinde şehrin manzarasının çok güzel olduğuna eminim ama ben fotoğrafta görüldüğü gibi çalışma nedeniyle izleyemedim. ama ulaşılabilrdir her şey ve en başta kendine ulaşmalıdır insan.

hislerimi kelimelere dökemiyorum, dedi
doğrudur
kelimeler gizli bir örgüttür
ve gerçek olmayanlar giremez o kapıdan
gerçekten sevmeyenler
gerçekten nefret etmeyenler
ya da gerçekten acı çekmeyenler giremez
kelimeler çıkamaz ağızdan

bir şeyi iyi yapmak istiyorsan
gerçeği yap
aslolanı yap
ve seviyorsan eğer
korkma söylemekten
bil ki; sadece gerçek olmayanlar çıkmaz ağızdan

ve sen
sırf macera için
sırf kendini kendine ispat etmek için
hatta ne yapabileceğini öğrenmek için
korkma sevdiğini söylemekten
ve eğer kirletmek istemiyorsan dünyayı
ayrılma temiz sevmekten!

hazal çetin